Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius. Sed tamen intellego quid velit. Ita prorsus, inquam; Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas. Duo Reges: constructio interrete. Tertium autem omnibus aut maximis rebus iis, quae secundum naturam sint, fruentem vivere. Idem fecisset Epicurus, si sententiam hanc, quae nunc Hieronymi est, coniunxisset cum Aristippi vetere sententia. Occultum facinus esse potuerit, gaudebit;

Obsecro, inquit, Torquate, haec dicit Epicurus?

Eaedem res maneant alio modo. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.

Cur deinde Metrodori liberos commendas? Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Quis, quaeso, illum negat et bonum virum et comem et humanum fuisse? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. Sed plane dicit quod intellegit. Tu quidem reddes; Num igitur dubium est, quin, si in re ipsa nihil peccatur a superioribus, verbis illi commodius utantur? Hanc quoque iucunditatem, si vis, transfer in animum;

Scaevolam M.

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris. Conclusum est enim contra Cyrenaicos satis acute, nihil ad Epicurum. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. In quo etsi est magnus, tamen nova pleraque et perpauca de moribus. Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Non est igitur voluptas bonum.

Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum. Ita ceterorum sententiis semotis relinquitur non mihi cum Torquato, sed virtuti cum voluptate certatio. Non autem hoc: igitur ne illud quidem. Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Ita nemo beato beatior. Hic nihil fuit, quod quaereremus. Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia.